Editorial περιοδικού αντιδότου

Γιατί υπάρχουν επαναστάτες στις μέρες μας?

Μη το γελάτε, σοβαρά μιλάω. Γιατί υπάρχουν άνθρωποι που θέλουν τόσο μεγάλες αλλαγές στη ζωή όλων μας;. Θα σας φέρω ένα παράδειγμα εδώ από τη γειτονιά μου για να καταλάβετε τι λέω. Δεν διαφωνώ με τις αλλαγές γενικά αλλά μη το παρακάνουμε, ωραίο είναι να κάνεις μικρές αλλαγές που εξυπηρετούν όλο τον κόσμο. Να, όπως έκανε ο δήμος που γκρέμισε το πάρκο στη γωνία και το έδωσε σε μια εταιρεία να το κάνει παρκινγκ για να έχουμε όλοι κάπου να αφήνουμε το αυτοκίνητο μας. Αλλά είδατε οι δήθεν επαναστάτες που υποτίθεται ότι ενδιαφέρονται για το λαό; Αντί να συγχαρούν το δήμαρχο, πήγαν και έστησαν μια «πρωτοβουλία κατοίκων» για να εμποδίσουν τα έργα και κάτι έγραφαν για το «κεφάλαιο που κόβει τις ζωές μας στα μέτρα του». Στη συνέχεια, όχι μόνο εμπόδισαν τα έργα να προχωρήσουν, αλλά μοίραζαν και κείμενα που έλεγαν ότι είναι αντίθετοι με το «εκμεταλλευτικό σύστημα στο οποίο ζούμε».
Πραγματικά μου είναι ανεξήγητο. Για τι ακριβώς γκρινιάζουν; Αφού οι καλύτεροι οικονομολόγοι του 20ου αιώνα το εξήγησαν : δεν υπάρχει οικονομική εκμετάλλευση, το αφεντικό σου δίνει μια δουλειά και εσύ τη δέχεσαι και προσφέρεις σε αντάλλαγμα το χρόνο σου. Οι πιο γνωστοί κοινωνιολόγοι και φιλόσοφοι της εποχής μας, μας το εξήγησαν επανειλημμένα : οι άνθρωποι δεν μπορούν να διαχειριστούν τις ζωές τους, για αυτό και χρειάζονται πανίσχυρα κράτη να ορίζουν κάθε τομέα της κοινωνικής ζωής τους και αφεντικά και μάνατζερ να οργανώνουν την οικονομία, να εξηγούν σε κάθε εργαζόμενο πώς θα κάνει τη δουλειά του, τι πρέπει να παράγει και πώς. Υπήρχαν βέβαια και φωνές που έλεγαν ότι αυτά δεν πρέπει να συμβαίνουν, αλλά ευτυχώς τους βάλαμε στην άκρη γιατί ήταν «οπισθοδρομικοί».
Ειλικρινά σας λέω δεν καταλαβαίνω. Όλα μια χαρά μου φαίνονται . Ακόμα και το όνομα που έχει δοθεί στις σημερινές κοινωνίες είναι ωραίο, δεν ζούμε πια στον βάρβαρο «καπιταλισμό» που είχαν οι κακόμοιροι το 19ο αιώνα, έχουμε περάσει πλέον στις «μεταβιομηχανικές κοινωνίες», έτσι τις ονόμασαν οι σοφοί της εποχής μας. Ακόμα και οι ταξικές διακρίσεις έχουν εξαφανιστεί πλέον, έτσι είπε πέρυσι η Ευρωπαϊκή Ένωση αφού μας απέδειξε μέσα από το «ψήφισμα για την καταδίκη των ολοκληρωτικών καθεστώτων» ότι η θεωρία κάποιου Μαρξ για την πάλη των τάξεων οδηγεί σε εγκλήματα. Δεν είδατε τι έγινε στη Ρωσία; Αναμενόμενο ήταν βέβαια αφού είχαν για ηγέτη έναν τύπο, Λένιν νομίζω τον έλεγαν, που είχε σκοτώσει μόνος του 40 εκατομμύρια ανθρώπους. Αλήθεια σας λέω, το είδα σε ένα ντοκιμαντέρ στην ΕΤ1.
Ευτυχώς πάνε αυτά πλέον, οι επαναστάσεις είναι πλέον παρελθόν, έχουμε την ησυχία μας πλέον. Να, με την κρίση μόνο είχα ανησυχήσει λίγο αλλά ευτυχώς ενημερώθηκα από το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο, που είναι τα μεγαλύτερα μυαλά στην οικονομία σήμερα. Τελικά, όλα ήταν μια παρεξήγηση, τίποτε σοβαρό, κάτι μάνατζερ, από αυτούς που σας έλεγα πριν, κάνανε μερικά λαθάκια και δημιουργήθηκε ένα μπλέξιμο αλλά όλα θα λυθούν αν δώσουμε πολλά λεφτά στις τράπεζες και στις επιχειρήσεις για να μη χαθούν δουλείες και αν τις αφήσουμε να απολύσουν πολύ κόσμο για να γίνει η αγορά εργασίας πιο «ευέλικτη». Πού να δείτε τι πήγαν και είπαν αυτοί οι οπισθοδρομικοί που θέλουν επαναστάσεις, ότι τάχα όλο το σύστημα της οικονομίας είναι λάθος και για αυτό γεννάει κρίσεις. Βλακείες σας λέω, όλα καλά θα πάνε αρκεί να τα αναθέσουμε σε αυτούς που ξέρουν. Άκουσα μάλιστα μες το καλοκαίρι ότι η κρίση πέρασε, οι ρυθμοί ανάπτυξης θα ανέβουν πάλι, οι τράπεζες έχουν κέρδη και έτσι θα ζήσουμε όλοι με άνεση.
Ένα μόνο πράγμα δεν έχω καταλάβει : γιατί απολύθηκα την περασμένη εβδομάδα;
Να δεις που κάποιο λάθος θα έκανα που δεν το θυμάμαι τώρα. Μόλις το θυμηθώ θα πάω να ζητήσω συγγνώμη από το αφεντικό μπας και με ξαναπροσλάβει…